کاربرد ضربه گیر آسانسور

کاربرد ضربه گیر آسانسور در دو نوع فنری پلاستیکی و هیدرولیکی با قابلیت جمع شوندگی است.
در زمان بحرانی استفاده از قطعه بافر ضربه گیر برای آسانسور می‌تواند انرژی موجود را در خود ذخیره سازی کند.

البته شدت وقوع حادثه برای آسانسور در فرایند کاری ضربه گیر، نقش مهمی را ایفا می‌کند.

در قسمت انتهایی آسانسور به نام چاهک، بر روی یک سکوی بتنی، ضربه گیر قرار دارد. این قطعه در موقعیت خطر آفرین یا سرعت بالا برای آسانسور وظیفه توقف و ایجاد ایمنی را بر عهده دارد.

عملکرد ضربه گیر در آسانسور برای کاهش شدت ضربه و جلوگیری از وقوع حادثه است. در ساختار آسانسور از دو نوع بافر یا ضربه گیر استفاده می‌شود.

هر دو مدل ضربه گیر برای جذب انرژی‌های حرکتی و صدا مفید هستند.

مدل اول ضربه گیر آسانسور، جاذب انرژی است. برای تولید این مدل از بافر، برای آسانسور هدف استفاده از آن برای جذب انرژی است.

جذب انرژی از قسمت لاستیکی شکل به صورت فشرده تا یک متر بر ثانیه به کار می‌رود.

مدل دیگر بافر که نوع دوم بشمار می‌آید؛ مستهلک کننده انرژی در آسانسور با سرعت بیش از یک متر بر ثانیه است.

البته خنثی سازی این میزان از انرژی به کمک ضربه گیر هیدرولیکی انجام می‌شود. برای دسترسی به تابلو فرمان و دستیابی به موتور، از قسمت دور انداز استفاده می‌شود.

سرعت برای آسانسور متناسب با نوع ضربه گیر قابل به تنظیم است.

ضربه گیر از نوع فنری برای آسانسور با ساختار دایره‌ای شکل و همین طور مارپیچ است.
البته دو عدد فنر نیز در ساختار آن وجود دارد. فنر اول با نام فنر لول و دومی با نام تخت شناخته شده است.

آسانسور هیدرولیکی

تاثیر فنر در ساختار ضربه گیر

البته امروزه برای ساختار آسانسور و استفاده از ضربه گیر، نوع فنری آن کاربرد چندانی ندارد. مدل دیگر برای ضربه گیر با شاخص پلی اورتان شناخته می‌شود.

مدل پلی اورتان با ساختار مواد شیمیایی تولید می‌شود.

پلی اورتان به عنوان دسته‌ای از مواد شیمیایی به همراه واکنش پذیری موثر با پلی یول و ایزوسیانات شکل می‌گیرد. با توجه به ارزیابی‌های موجود بر روی این مواد، از فوم سخت پلی اورتان استفاده می‌شود.

فوم سخت برای پلی اورتان به عنوان یک پوشش دهنده حرارتی قابل به استفاده است.

پلی اورتان به دو گروه تقسیم بندی می‌شود. پلی اورتان از نوع فوم نرم و مقاوم برای ساخت ضربه گیر آسانسور به کار می‌رود.
البته به صورت متداول از ضربه گیر آسانسور با ساختار پلی اورتان در بافر با سرعت اندک استفاده می‌شود.

کاربرد ضربه گیر آسانسور از نوع هیدرولیکی و فنری

مدل هیدرولیکی یا فنری به عنوان ضربه گیر هر کدام عملکرد خاصی را از خود نشان می‌دهند.

ضربه گیر با ساختار هیدرولیکی برای متوقف سازی ارتجاعات استفاده می‌شود.

البته به عبارت دیگر فرایند ترمز کردن نوع بافر به کمک سیالات انجام می‌شود.

عملکرد ضربه گیر از نوع هیدرولیکی انرژی جنبشی را به کابین یا کادر وزنه وارد و به شکل انرژی حرارتی تبدیل می‌کند.
فرایند منقبض سازی روغن در قسمت داخلی محفظه به کمک نیروی وارد آمده بر آن برای تبادل انرژی انجام می‌شود.

ضربه گیر با ساختار فنری، در ساختار آسانسور خاصیت بازدارندگی زیادی دارد. وجود قابلیت بازدارندگی برای بافر یا ضربه گیر برای جلوگیری از برگشت مجدد نیرو به کابین است.

آسانسور سازی

محل نصب ضربه گیر در آسانسور

ضربه گیر لاستیکی در قسمت انتهایی یا چاه قرار دارد. البته قسمت انتهایی در آسانسور با نام سکوی کف نامگذاری شده است.

البته در مکان ثقل کادر وزنه و کابین از یک عدد ضربه گیر استفاده می‌شود. در قسمتی که ضربه گیر قرار می‌گیرد فضایی به نام جان پناه وجود دارد.
برای ایجاد این فضا باید ارتفاع مشخصی مابین ضربه گیر و سکو وجود داشته باشد.

ارتفاع استاندارد برای این قسمت حداقل 50 سانتی متر است. در زمان سقوط کابین بخش جان پناه می‌تواند جان تعمیرکاران و نصابان را محافظت نماید.

وظیفه ضربه گیر آسانسوری چیست؟

در نهایت کاربرد ضربه گیر آسانسور در جهت کاهش شدت ضربه است. البته ایجاد ضربه و فشار برای آسانسور در زمان سقوط شکل می‌گیرد.

فرایند سقوط آسانسور یک امر خطرناک و مشکل آفرین است. بنابراین بعد از یک بازه زمانی باید نسبت به بررسی و ارزیابی آسانسور و کارآمدی آن اقدامات اولیه را انجام داد.

در زمان فرود آسانسور با سرعت زیاد به قسمت چاهک دو نوع ضربه گیر در این بخش وجود دارد.
ضربه گیر اول جذب کننده انرژی و دیگری مستهلک کننده آن است.

تعدادی آسانسور

ضربه گیر آسانسوری و کاهش ضربه

از جمله مشکلات موجود در زمان استفاده از آسانسور‌های فرسوده، میزان سقوط آن‌ها به دلیل شاخص‌های مکانیکی نادرست برای ساختار آسانسور است.
بنابراین وجود ضربه گیر برای آسانسور یک امر ضروری است.

کاهش میزان خسارت به آسانسور و همین طور افراد داخل آن، نوعی حراست از جان انسان‌ها است. انسان‌ها سلامت جان خود را در زمان سقوط آسانسور مدیون ضربه گیر‌ها می‌باشند.
البته آسانسور‌های قدیمی و به شدت فرسوده، در ساختار داخلی خود و در بخش چاهک، از وجود ضربه گیر بی بهره هستند

البته عدم وجود ضربه گیر برای آسانسور به سادگی قابل به جبران است.

استفاده از ضربه گیر و جاسازی آن در قسمت چاهک، منجر به افزایش قابلیت آسانسور شود. وجود ضربه گیر برای هر دستگاه و قطعه از اهمیت زیادی برخوردار است.

 

فناوری و دانش روز دنیا، در ساختار قطعاتی مانند ضربه گیر، پیشرفت‌های زیادی را در طول زمان به خود اختصاص داده‌اند. در یک زمان مشخص، ضربه گیر، خود یک وسیله و یا قطعه صنعتی بشمار می‌آمد.
امروزه بهره‌مندی از ضربه گیر، برای هر دستگاه و قطعه که با ضربه یا فشار زیاد رو به رو است؛ یک فاکتور ضروری بشمار می‌آید.

0 پاسخ

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *